A to już nie długo ...

Kiedy powiem sobie dość
Będzie już za późno
Nie posłucham Twoich słów
I nie powiem jutro
Nie zaufam więcej Ci
Nie uwierzę w kłamstwa
Nie zrozumiem myśli Twych
Nie odnajdę spojrzeń

Kiedy powiem sobie dość
Będzie już za późno
Nie odnajdziesz dłoni mej
Nie usłyszysz głosu
Nie dam zniszczyć marzeń mych
Zabić codziennością
Nie popatrzysz w oczy me
Bo ich już nie będzie

Kiedy powiem sobie dość
Będzie już za późno
Nie oszukasz więcej mnie
Nie nakaramisz złudzeniami
Nie rozpalisz ognia tu
By go potem zgasić
Uśmich mój nie będzie Twój
Mnie juz tu nie będzie


Kiedy powiem sobie dość
Będzie już za późno

Przeznaczenie wyjaśnień

Z pewnością istnieje miejsce przeznaczone na śmietnisko, gdzie się gromadzą wyjaśnienia. W tej słusznej panoramie niepokoi jedno: co nastąpi, gdy pewnego dnia komuś uda się wyjaśnić również śmietnisko.

Julio Cortazar "Opowiadania o Łukaszu"

Odnajdę Cię ...

Odnajdę Cię we wszystkim co mam...
w zieleni trawy,
w bajkowej wodzie,
w moich snach,
w miękkiej pościeli,
w dźwięcznych słowach,
w życiu na codzień.

Odnajdę Cię...
po zapachu lata,
w promykach słońca,
w barwach jesieni,
w niekończącej się przyjaźni.

Odnajdę Cię...
wierszem pisanym,
w Twoich słowach,
w tym co niesie dzień,
w tym co noc pochowa.

A gdy już opadną wszystkie liście drzew w naszym ogrodzie,
Odnajdę Cię w słońca zachodzie...
Posłucham ptaków, tam będziesz zawsze i bez końca.
Ubrany w barwy mego życia.
Jak powiew wiatru...

Odnajdę Ciebie w mych marzeniach...